Wilt u ook zo graag anderen veranderen? Zodat ze bijvoorbeeld net zo goed worden als u? Of net zo gaan denken als u? Nee? Ik wel.
Ik wil dat anderen net zo positief in het leven staan als ik. Want dan zijn we allemaal blije mensen. En dat is fijn. Dan krijgen we een blije wereld. Maar op de een of andere manier lukt me dat niet goed, anderen veranderen.
Ik ben een rasoptimist. Ik zie bijna altijd, vrijwel overal, alleen het positieve. En dat is best handig. Vind ik zelf. Ik kan er niet zo goed tegen als mensen negatief zijn. Daar ben ik een beetje allergisch voor. Maar ik weet inmiddels dat ik iets kan leren van mensen voor wie ik allergisch ben.
En dus kom ik steeds weer geboren pessimisten tegen. Of ze worden spontaan pessimist, omdat ze niet tegen mijn onverwoestbare optimisme kunnen. Omdat ik dus iets van ze kan leren wil ik ze begrijpen, en accepteren zoals ze zijn. Dat valt niet altijd mee, maar toch.
En weet u wat nu zo leuk is? Ineens zijn deze mensen niet meer zo negatief! Of, ik ervaar het niet meer als zodanig, dat kan natuurlijk ook. En daar word ik vervolgens weer blij van. En zij ook. Leuk, hè?
Door hen te accepteren en te laten zijn wie ze zijn, worden pessimisten toch ’n klein beetje optimistischer. Tenminste, in mijn ogen. En daar hoef ik eigenlijk niets voor te doen. Gewoon, niet meer tegen verzetten. Simpel, toch?
Probeer het ook maar eens. Gewoon, je verzet opgeven tegen alles wat je niet kunt veranderen, en de wereld ziet er anders uit. Wedden?
De papieren versie van leuk? ja! tja.. kopen? Of de digitale versie?