6. Donderdag
De tent is nat, van buiten door de regen, van binnen door condens. Het gras rondom is zo mogelijk nog natter, dus ontbijten we weer in de droge recreatieruimte. We hebben verse jus d’orange en warme broodjes, gisteravond besteld, ze smaken uitstekend. Een goed begin van wat een luie dag gaat worden, hoewel we vandaag wel de grootste afstand van de hele week zullen afleggen. We nemen de Veluwe – IJssel – boemel van de Veluwsche Stoomtrein Maatschappij. En dan hoeven we aan het eind van de dag nog slechts 20 kilometer te fietsen naar de volgende camping. Dat komt goed uit na de 50 die we van gisteren nog in de benen hebben. Maar eerst fietsen we een paar kilometer terug naar het stationsemplacement in Beekbergen. We bekijken de vele treinen die er staan en begeven ons dan tussen de wachtenden, horen de stoomfluit al van verre, ruim voordat er een trein in zicht is. Maar hij komt dan toch, een machtige oude trein van aan elkaar geklonken ijzerplaten met rode ijzeren wielen en een prachtig glanzend houten interieur. We stappen in in de restauratiewagen, waar allerlei lekkere dingen verkocht worden. Na nog wat stoomgefluit komen we langzaam in beweging en tuffen bedaard door het landschap.
De omroeper komt af en toe persoonlijk langs om om te roepen op welke stations we stoppen en de koffie smaakt er prima. Terwijl wij in de trein zitten valt er af en toe een bui, het deert ons niet. De rest van de dag blijft het zo: het regent slechts als wij binnen zijn. Dat hebben wij toch maar goed geregeld, zeggen we tegen elkaar.
In Dieren lopen we met onze medereizigers in colonne in een kwartiertje naar de IJssel. Hier ligt een grote salonboot op ons te wachten die ons naar Zutphen zal brengen. We bemachtigen een plekje boven in de boot, voorin, bij het raam en bestellen koffie en warme chocolademelk met slagroom. Ik denk dat Marsman ook de IJssel in gedachten had toen hij de beroemde dichtregel schreef: Denkend aan Holland zie ik breede rivieren traag door oneindig laagland gaan. De IJssel kronkelt inderdaad tussen weilanden door, eindeloos lijkt het, links de Veluwe, rechts de Achterhoek (of begint dat hier nog niet?). Het uitzicht links is overigens zo’n beetje identiek aan dat van rechts.
In Zutphen gaan we het centrum in en bezoeken de grote en indrukwekkende St. Walburgiskerk, waar de World Press Photo tentoonstelling is te bekijken. We lopen er snel doorheen, ik vind niet alle foto’s geschikt voor een tienjarige. In de kerk is ook de Librije te vinden, een Middeleeuwse bibliotheek met Middeleeuwse boeken aan een Middeleeuwse ketting.
De gids weet er boeiend over te vertellen. Na zijn aanvankelijke weerstand luistert hij gebiologeerd. Ik ook.
De een na laatste etappe van vandaag leggen we af met de gewone trein naar Apeldoorn, waar we in no time aankomen. De buurtbus brengt ons terug naar Beekbergen en wij fietsen in het zonnetje terug naar de camping om de fietsen weer op te laden met alles d’r op en d’r an. De tent is ondertussen goed opgedroogd. Tenslotte fietsen we voor de vierder keer dezelfde weg en gaan daarna dwars door Apeldoorn, van zuid naar noord. Onderweg doen we een McDonalds aan die toevallig langs de route ligt. Als het gaat regenen verruilen we het terras voor een tafeltje binnen en na het ijsje is het weer droog en kunnen we verder. Op de volgende camping, SVR camping De Groenhoeve, krijgen we echt onze eigen picknickbank. Alle aanwezige caravans en hun bewoners hebben meer dan genoeg stoelen voor zichzelf en hun eventuele bezoek meegenomen.
Waar een weg is, is ook een weg terug. Confusius
De route:
