Soms zit het mee en soms zit het tegen. Ook daar kun je een gedicht over schrijven. Ik deed dat met het volgende gedicht, dat ik tandpasta doopte.
tandpasta
slapen = gedoe goede
nachtrust nuttig ongelukkigerwijs zuiver
zijdelings te bereiken
slapen gaan = geen probleem
halverwege wordt ‘t een warboel in
je hoofd sudoku’s boeken en todo-lijstjes
buitelen en
vechten om VOORRANG
telkens bewegende benen zweten je het bed
malende gedachten schaden je slaap laat
je lopen langs lege lanen vol
snurkende porturen die duren en verduren
slaap slinkt & slaap stinkt
je mot weer op
tijdens ‘t plassen merk je dat je in je onderbroek
en morst tandpasta op je laatste schone shirt