0. Vooraf
Daar zit ik dan, aan de grote eettafel die verdwijnt onder een opengevouwen fietskaart van de Veluwe, het Groene Boekje voor natuurkampeerterreinen en mijn laptop. Denken is overgegaan in piekeren. Ik snap inmiddels dat mijn tienjarige kleinzoon niets kon met mijn vraag of hij wou uitzoeken wat we zouden doen en hoe we zouden fietsen op onze Veluwe Verkennings Fietstocht, onze VVF.
Vorig jaar, onze eerste vakantie samen, was de route van meet af aan duidelijk. We reisden fiets kamperend en wadden hoppend van Den Helder naar Lauwersoog via Texel, Vlieland, Terschelling, Ameland en Schiermonnikoog. Dit jaar wil hij naar de Veluwe, want daar is het ook mooi.
Vorig voorjaar heb ik in een opwelling besloten elk jaar apart met elk van mijn kleinkinderen een paar dagen iets leuks te ondernemen, gebaseerd op hun eigen wensen en behoeftes en inclusief overnachtingen. De drie van dochterlief en schoonzoon komen hiervoor in aanmerking, die zijn oud genoeg. Hun oudste is tien en de enige die behoefte heeft aan een volle week op stap met zijn oma. Even in een andere rol dan thuis. Zoals een oudste kind betaamt, heeft hij nogal eens de neiging de opvoedende rol van zijn ouders over te nemen, bril op het puntje van zijn neus, benen over elkaar. Tijdens onze week samen bepalen we in onderling overleg hoe onze dagen eruit zullen zien. Dat wordt wennen als hij weer thuis komt. Maar gelukkig zijn kinderen flexibel.
Een week fietsen en kamperen, op, door, over of langs de Veluwe: hoe pak je dat aan? Een rondje langs de randen van de Veluwe is een optie, kriskras eroverheen kan ook. Ik besluit tot een combinatie van beide. Maar hoe bepaal je de route als alles mogelijk is, er heel veel fietspaden en campings zijn en overal leuke dingen om te doen? Ondanks ons leeftijdsverschil van 45,3 jaar zijn er gelukkig heel wat activiteiten waar we beiden plezier aan beleven, zoals fietsen door de natuur, leren over de natuur en over geschiedenis, van alles en nog wat bezichtigen en slapen in een heel klein tentje. De attractieparken heeft hij met zijn ouders al eens aangedaan. Constateer ik tevreden.
Aan die grote eettafel vind ik via Google een website over fietsvakanties met kinderen. Daar leer ik om mijn voorbereiding te starten met het uitzoeken van bezienswaardigheden die aansluiten bij zijn leefwereld. Wat moet een wijs en leergierig ventje van tien beleefd, gezien en ervaren hebben om terug te kunnen kijken op een mooie week met zijn oma? Want ja, laten we wel wezen, als hij geniet, geniet ik ook. Ik kom al snel op de volgende belevenissen: een kasteel bezichtigen (maar welke?), met een boswachter op pad (maar waar?), een bezoek aan De Hoge Veluwe en aan Radio Kootwijk (maar dat laatste kan alleen in het weekend) en een tocht met de stoomtrein (maar in welke richting?). Verder elke dag één activiteit, elke nacht een andere camping en dag etappes van maximaal 35 kilometer, want al onze bagage moet steeds mee. Op basis van onze ervaringen van vorig jaar gaat onze voorkeur uit naar zoveel mogelijk natuur- en andere kleine campings. Al deze randvoorwaarden beperken op een prettige manier de mogelijkheden. Toch kost het me een paar avonden om een weekplanning in elkaar te flansen. Met een fietsrouteplanner kies ik een autoluwe route om via fietsknooppunten en LF’s (Landelijke Fietsroutes) van camping naar camping te komen en daarbij de verschillende belevenissen aan te doen. Ik boek wat er van tevoren geboekt moet worden, kijk waar we boodschappen kunnen doen (we moeten voor de eerste twee dagen alle proviand mee) en vervolmaak zo het fiets- en doe-schema van onze VVF. Ik mail het naar zijn moeder.
Nu kunnen we beginnen met het tellen van de nachtjes tot ons vertrek.
Creëer elke dag een mooie herinnering Steve Maraboli