Wel / geen blokjeskerst
Zomaar een zondag in zomaar een restaurant. We toosten met champagne tijdens de brunch met onze gezamenlijke kleinkinderen en hun ouders, dat wil zeggen haar zoon en mijn dochter. Tijdens de overheerlijke hapjes die we onszelf voorschotelen spreken we over gezondheid, over de toestand in en van de wereld en over corona en de vaccinaties. Zij heeft ze alle vijf, ik ben blijven steken op drie en had bedacht het daarbij te laten. Zij maakt zich zorgen, als weduwe, ouder en kwetsbaarder dan ik en voelt zich afhankelijk van het aantal anderen dat zich laat inenten. Want corona kán hard …