Hier op het erf van de boerderij lopen momenteel heel veel mannen rond, die boompjes, struiken en hagen planten. Er zijn ook begeleiders bij, ze kunnen het namelijk niet alleen. Ze staan ver van de arbeidsmarkt af, zoals dat heet, en kunnen niet ‘normaal’ functioneren. Maar ja, wat is normaal? Ze passen (nog) niet in een reguliere baan, en dus hebben ze begeleiding nodig, van hun begeleiders van Stichting De Hofstede uit Assen. Daar leren deze ‘deelnemers’, zo worden ze genoemd, om weer naar behoren te functioneren in onze maatschappij. Ze hebben allemaal het nodige meegemaakt, en kunnen daarom niet helemaal mee komen met de rest van de omgeving.
En waarom zijn ze hier? Ze zijn onderdeel van een ruilrelatie tussen stichting De Hofstede en mij. We ruilen coaching voor tuinwerk. Ik mag de begeleiders coachen, die zelf de deelnemers weer coachen en begeleiden. En in ruil daarvoor komen zij, de deelnemers dus, met hun begeleiders hier om ons te helpen de tuin eens goed onder handen te nemen.
Maatschappelijk Betrokken Ondernemen noemen ze dat, zeg maar MBO. Wij zijn dus aan het MBO-en. Maar het is gewoon ouderwetse ruilhandel, waar geen (euro)cent aan te pas komt. En dat is mooi, vind ik, dat je elkaar op zo’n manier kunt helpen. Dat deze mensen werkervaring op kunnen doen, zonder dat er al te veel druk op staat.
En moet je daar mee te koop lopen? Moet dat op mijn website, dat ik aan MBO doe? Is wel goed voor mijn imago. Maar ja, het ‘gewone’ coachen is ook ruilhandel, maar dan voor geld, zoveel anders is het niet. En nee, daar hoef ik niet mee te koop te lopen. Dus staat het niet op mijn website, maar wel in dit boekje, want schrijven erover is ook leuk.