Hij die weet wat hij niet weet, weet meer dan hij die niet weet wat hij wel weet. Toch?
Niet gehinderd door enig verstand van zaken zat ik gisteravond in de Grote Kerk in Emmen te genieten van een concert van Micheline van Hautem. Wauw, wat kan die vrouw zingen. Heerlijk. Ik smulde. In de pauze, en ook na de voorstelling, sprak ik verschillende mensen. ‘Mooi, hè?’, bleef ik maar zeggen. Velen waren het met mij eens. Sommigen konden er echter minder van genieten. Zij vonden bijvoorbeeld dat het gemaakt klonk, of niet rauw genoeg was, of te gecultiveerd. Ik kan daar niet over oordelen, ik heb alleen maar ongelofelijk genoten.
Vandaag denk ik er nog eens verder over na. En ik realiseer me: alles te weten maakt niet gelukkig. En: hoe meer ik weet, hoe meer ik me realiseer hoeveel ik niet weet. Aan de andere kant: hoe meer ik weet, hoe meer ik geniet van dát wat ik weet. Bijvoorbeeld als ik bloemen (her)ken, of vogels, geniet ik nog meer van de natuur.
Wat is waar? En wat is waarheid eigenlijk? Bestaat DE waarheid? Al deze uitspraken kunnen toch niet tegelijk waar zijn? Of wel? Heeft iedereen zijn eigen waarheid? Ik geloof het wel. We kijken allemaal op onze eigen wijze naar de wereld, en zien wat we willen zien. En daar is niets mis mee. Iedereen heeft zijn eigen waarheid, en iedereen heeft gelijk, alleen zijn we het niet altijd met elkaar eens. En dat kan ook. Toch?
Want wil je het gelijk of wil je het geluk?
De papieren versie van leuk? ja! tja.. kopen? Of de digitale versie?