‘Je bent maar één keer slachtoffer, daarna vrijwilliger’.
Ze kijkt me verbaasd aan, de vrouw die bij mij aan tafel zit, haar gezicht een groot vraagteken. ‘Je kunt inderdaad slachtoffer worden van iets of iemand. Je kunt het gevoel hebben dat je er niets aan kunt doen, dat het je overkomt. Maar van dat soort situaties kun je vaak wel iets leren. Je kunt leren anders te reageren, zodat het niet nog een keer hoeft te gebeuren. Zodat het een volgende keer anders, en vooral, beter gaat. Omstandigheden kun je niet veranderen, maar wel de manier waarop je er mee omgaat.’
Niet iedereen wordt blij van deze uitspraak. Er zijn mensen die zich graag wentelen in een slachtofferrol. Zij zijn er van overtuigd dat ze nergens iets aan kunnen doen. Dat het onvermijdelijk is dat ze in de problemen zitten.
Deze vrouw is anders. Zij wil graag veranderen en haar verantwoordelijkheid nemen. En ze wil leren hoe ze dingen nu anders kan doen. Prettiger. En beter voor haar. En voor haar omgeving. Want als je altijd doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg. Dus als je de dingen anders gaat doen, gaan anderen daar ook anders op reageren. Een andere actie roept een andere reactie op. Gewoon logisch: oorzaak en gevolg. Onvermijdelijk.
Ze pakt haar pen, en schrijft op: je bent maar één keer slachtoffer, daarna vrijwilliger. Dat is een hele mooie, zegt ze.
En u? Wat betekent deze uitspraak voor u?
P.S. Natuurlijk geldt het bovenstaande niet voor alles, maar dat had u allang begrepen. Als zo vaak geldt ook hier: wie de schoen past, trekke hem aan.
De papieren versie van leuk? ja! tja.. kopen? Of de digitale versie?