De meeste ondernemers doen aan acquisitie. Naast coach ben ik bovendien ondernemer, ik doe dat dus ook. Met mensen praten om nieuwe opdrachten binnen te halen, om te scoren. Het klinkt zo hebberig en ik heb daar moeite mee. Aan de andere kant is het mooi als ik na het afronden van het ene coachtraject meteen met het volgende kan beginnen. Maar het voelt voor mij niet goed: met mensen in gesprek gaan om geld aan hen te verdienen. Geld is een noodzakelijk kwaad, je kunt er niet zonder.
Mijn core business is mensen blij maken, mijn bijdrage leveren aan een blijere wereld. Dat doe ik door te coachen, door mensen vragen te stellen en uit te nodigen eens op een andere manier naar hun wereld te kijken. Een mooi neveneffect is dat ze daarna met meer plezier hun werk doen, en daardoor beter presteren. Werknemer blij, werkgever blij, ik blij.
Dankzij andere ondernemers heb ik inmiddels geleerd acquisitie anders aan te pakken, eigenlijk alleen maar door er anders naar te kijken. Meestal ben ik best een gezellige gesprekspartner. Al zeg ik het zelf. Dus nu bel ik af en toe zakenrelaties op, die ik al een tijdje niet meer gesproken heb. We maken een afspraak om even bij te kletsen, even horen hoe het gaat. En dat vinden ze leuk. Daar worden ze blij van, en ik ook.
Zo´n dagje toeren is vooral heel gezellig. En er blijken altijd wel een of twee mensen tussen te zitten die een mooie opdracht voor mij hebben. Dat is toch grappig: geld-verdienen als prettige bijwerking van mensen-blij-maken? Dat is acquisitie zoals het hoort. Of niet?