Balans bestaat bij de gratie van onbalans, zo ook mijn balans tussen eten en bewegen, tussen afvallen en groeien. Vorige week schreef ik dat ik afviel, zonder sportschool maar met de focus op wat ik heel graag wil. Zelfs op en rond mijn verjaardag ging het goed. Gelukkig was het prachtig weer, gelukkig hebben we een groot erf, en gelukkig was het achter op het erf het beste toeven. Dat betekende hele einden heel vaak heen en weer lopen, niet zo heel veel (borrels) drinken en het minder-snoepen ging als vanzelf. Ik vond het prima en mijn weegschaal was weltevree.
Een dag later al blijkt hoe fragiel zo’n evenwicht is. Er spelen wat zaken in onze dorpsomgeving die ons woonklimaat aangaan. Diezelfde avond blijkt er een raadscommissievergadering in het gemeentehuis te zijn, of ik meewil in mijn rol als voorzitter van Plaatselijk Belang. En of ik me ook nog even wil inlezen. Ik heb geen zin, maar zie de noodzaak er van in, dus bereid ik me voor. Zulke zaken kosten altijd meer tijd dan je hebt. Gevolg: lichte stress, wat bij mij meteen leidt tot lichte obstipatie (die allicht een paar dagen aanhoudt) en tot meer eten en drinken dan ik wellicht nodig heb. Zo blijft er weer een kilo plakken. Gelukkig weet ik inmiddels dat dit van tijdelijke aard is. Dat ik weer kan poepen zodra de druk van de ketel is, binnenkort.
Tegelijkertijd echter nadert mijn volgende meet- en weegmoment op sportschool Queno, waar ik dus amper ben geweest. Daar wil ik in geen geval zwaarder zijn dan de vorige meting, zeven weken terug. Afspraak is afspraak, of het nou zin heeft of niet, ik ga, benieuwd naar mijn vetpercentage. Alle getallen blijken ongeveer gelijk aan de vorige keer. Maar over zes weken, bij de volgende meting, zullen mijn gewicht en vetpercentage verminderd zijn en mijn conditie en kracht verhoogd, neem ik mij voor. Na het afronden van mijn manuscript heb ik daar nog vier weken de tijd voor. Wat is dan een redelijk doel om voor ogen te houden? Hoe hoog leg ik de lat deze keer? Vier weken lang twee keer per week naar de sportschool en daarnaast trainen voor een volgende driedaagse lange-afstands-wandeling-met-volle-bepakking moet twee kilo kunnen kosten. En meteen leiden tot een gelukkig evenwicht in eten en bewegen. Toch?