Taakgerichte en relatiegerichte vragen
Herken je dit? Dat het telefoontje met je moeder eigenlijk te kort was? Dat je nog steeds niet die vriendin hebt gebeld? En dat je je collega iets hebt beloofd waar je feitelijk geen tijd voor hebt? Denk jij dan ook, dat je het wel redt als je wat harder en vooral efficiënter gaat werken?
En dan ineens stelt iemand je de volgende vraag: Moet jij dit nu zelf doen? En hij stelt hem zes keer, met steeds de klemtoon op een ander woord. Met zes woorden zes verschillende vragen stellen, die allemaal een antwoord willen.
Moet je alles doen wat er op je lijstje staat? En wat is belangrijker: het werk dat je moet doen of de contacten die je hebt. De ene mens is meer taakgericht en de andere meer relatiegericht. Het één is niet beter dan het ander. Het is slechts wat het is, anders. Richt jij je meer op taken dan of relaties, of juist niet? Als je weet hoe dat bij jou zit, stel jezelf dan bij elke klus zes keer de vraag: moet ik dit nu zelf doen? Het zou zomaar kunnen dat het antwoord anders is dan daarnet. Dat je je realiseert dat je collega het best zelf kan doen, zodat jij je moeder kunt bellen. Of juist niet.
