We lieten pap achter en brachten mam naar hun lege huis

We lieten pap achter en brachten mam naar hun lege huis

12.50

 

We lieten pap achter en brachten mam naar hun lege huis
Dagboek over 2 jaar coronamaatregelen

Twee jaar aan coronamaatregelen is niet niks.

Wat doet het met je als het verpleeghuis op slot gaat waar je vader drie weken terug is opgenomen?
Hoe discussieer je met huisgenoten over interpretatie van coronaregels?
Hoe organiseer je een feest van betekenis?

Twee abnormale jaren gevangen binnen twee palindroomdata, 02-02-2020 en 22-02-2022. In 40 korte hoofdstukken koppelt Paula Laning krantenberichten aan dagboekfragmenten. Hiermee wordt de reikwijdte van twee jaar coronamaatregelen goed zichtbaar.
Wat kon wel en wat mocht niet? En hoe ga je daar creatief mee om?

‘Raak en onverbloemd – Paula Laning laat met We lieten pap achter en brachten mam naar hun lege huis verrassende facetten van haar schrijverschap zien.’ Thérèse Major, uitgeefster M. BOOX

Inkijkexemplaar:

Inkijkexemplaar_We_lieten_pap_achter

Categorie:

Beschrijving

Extra informatie

Afmetingen 150 × 10 × 150 cm

Beoordelingen

  1. Marijke Wessel

    Met veel interesse dit boek gelezen . De heerlijke schrijfstijl, maakt het tot een mooi leesbaar document. Het beschrijft een periode die we allemaal bij tijd en wijle als zwaar hebben ervaren, en haalt veel weer even terug. Dank je .

    • Paula Laning

      Dankjewel, Marijke, voor je mooie beoordeling.

  2. Stieneke Lucassen

    Gisteren met ontroering het boek uitgelezen. Met name door de korte verhalen op rechter bladzijden. Die krijgen extra verdieping door de berichten op de linkerpagina’s. Samen een document dat thuis hoort in het ooit in te richten coronamuseum.

  3. Fennie Vredeveld

    Paula kan op een mooie manier de verbinding maken tussen de columns en haar persoonlijke verhaal. Herkenbaar voor een ieder.

    • Paula Laning

      Dankjewel, Fennie.

  4. Jos

    Het lijkt allemaal weer lang geleden, sommige beschrijvingen ter linker zijde doen je beseffen: zo was het. Maar ter rechter zijde is er ineens het besef: zo is het, een nog steeds voelbaar verdriet en gemis. Dat heeft Paula knap, mooi en met veel gevoel beschreven. Het is als een dans tussen de rechter en de linker hersenhelft

    • Paula Laning

      Dankjewel, Jos, voor je fijne beoordeling.

Een beoordeling toevoegen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.