Klagen en mopperen gewoon accepteren?
Wil jij ook wel eens anderen veranderen? Omdat dat gezelliger is? Geboren klagers bijvoorbeeld, die moeten toch vooral leren om positiever in het leven te staan. Dat is prettiger voor henzelf en ook voor hun omgeving.
Dus doe je er alles aan om ze wat positiviteit bij te brengen. Je vraagt of ze nog iets leuks meegemaakt hebben het afgelopen weekend. Je zegt dat het allemaal wel meevalt en dat er ook leuke punten behandeld zijn in de vergadering. Maar het lukt niet, meestal niet, of eigenlijk lukt het bijna nooit. Want ze klagen niet voor niets. En door ze over te halen hun negativiteit van zich af te werpen, vraag je hen ook om een stukje van zichzelf weg te gooien. En dat gaan ze niet doen, dat zou jij ook niet doen.
Heb je enig idee waarom klagers klagen en negatieve mensen mopperen? Zou je ze kunnen accepteren zoals ze zijn? Je zou je verzet tegen dat wat je niet kunt veranderen kunnen opgeven. Je zou kunnen luisteren naar de achterliggende reden van hun geklaag. Zijn ze eenzaam? Willen ze gehoord en gezien worden? Zouden ze wellicht graag positiever in het leven willen staan, maar staan hun genen hen dat niet toe?
Het is een grote kunst, mensen accepteren zoals ze zijn.
