Grote glaasjes, kleine glaasjes

Grote glaasjes, kleine glaasjes

Het is nog donker buiten, en koud, eind februari. Ik pak de lege donkere portfles van de zwarte keukentafel en loop ermee naar achteren. Veter strikkend kijk ik naar het lege-flessen-krat en realiseer me dat ik lang niet zo veel alcohol meer drink als eerder. Nee, natuurlijk ben ik geen alcoholist. Hoewel ik ooit ergens las, dat je dat al bent, als je dagelijks minimaal twee borrels drinkt. Mijn portglaasjes echter zijn hele kleine glaasjes, die tellen maar voor de helft.

Ik loop naar buiten in mijn reflecterend hardloop-hesje. In het schijnsel van de lamp zie ik de adem uit mijn mond golven. Ik zet de pas erin, het is te koud om stil te staan. Mijn gedachten joggen met me mee.

Alcoholisten schijnen smoesjes te verzinnen om hun alcoholgebruik te verdoezelen; grote glaasjes of kleine glaasjes. Én ze hebben moeite met stoppen of minder drinken. Ah, daar heb ik geen last van, getuige mijn constatering van daarnet. Gelukkig maar, geen alcoholist dus. Is dat een opluchting? Was ik daar bang voor? Ik versnel mijn pas. Intervaltraining werkt beter om af te vallen dan gewoon joggen. Maar dan moet je wel eerst iets gegeten hebben en dat ben ik vergeten. Ik val terug in mijn oude tempo.

Tegenwoordig is één glaasje port per avond genoeg (áls ik er al één neem) en nu proef ik pas echt hoe lekker een mindful slokje port is. Mindful bezig zijn wil zeggen dat je met volle aandacht doet wat je doet, een ding tegelijk (wat mijn moeder vroeger ook al zei trouwens). Grappig, dat leidt tot minder drinken en snoepen, dat vertelde ze er niet bij. Vervolgens zijn er andere, niet-mindful-momenten nodig (veters strikken en tegelijk lege flessen tellen) om te constateren dat mijn gewoontes aan het veranderen zijn. Het gaat bijna vanzelf, dat aanleren van een andere levensstijl. Nu het sporten nog. Maar ik wandel alweer regelmatig, doe op woensdagmorgen nog steeds mee met de steps in het dorpshuis en ga een paar ochtenden per week joggend naar de VAMbult, wandelend naar boven, geniet daar van het uitzicht en van het opstaan van de dag en jog dan terug naar huis. Een heerlijke start van de dag. Misschien niet zo mindful met al die gedachtes, wel zeer aangenaam. En dit alles leidt ook nog eens tot minder kilo´s, wat wil een mens nog meer?

 

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.