De kunst van zelfanalyse (9): Kijk naar de ander en dan naar jezelf
Heb jij dat ook wel eens? Dat je je gruwelijk ergert aan iemand? En dat je het liefst zo ver mogelijk bij hem uit de buurt zou blijven? Dat je je niet kunt voorstellen dat er mensen zijn die hem aardig vinden?
En dan moet je ineens met hem gaan samenwerken. Jullie zijn allebei toegevoegd aan een nieuw projectteam, waardoor je wekelijks met hem geconfronteerd zult worden. Je gruwt alleen al bij de gedachte.
Dus ga je de strijd aan. Met jezelf. Want je weet dat je anderen niet kunt veranderen. Je hebt op een cursus geleerd over de kernkwadranten van Daniel Ofman. En je weet dat je iets kunt leren van mensen die je vreselijk irriteren, die in je allergie zitten. Volgens diezelfde kernkwadranten theorie is een allergie teveel van het goede, een doorgeschoten kwaliteit. En laat die kwaliteit toevallig net jouw uitdaging zijn. Een uitdaging die voorkomt dat jouw bijbehorende kernkwaliteit ook teveel van het goede wordt, je valkuil. Dus degene die jou zo irriteert, heeft teveel van wat jij nog hebt te leren.
Neem het gedrag van die ander eens onder de loep, benoem wat hij precies doet. En bepaal dan of dat gedrag in mindere mate wellicht jouw uitdaging zou kunnen zijn. Durf je die confrontatie met jezelf aan te gaan?