Categorie: Coachkalender 2017

De kunst van zelfanalyse (9): Kijk naar de ander en dan naar jezelf Heb jij dat ook wel eens? Dat je je gruwelijk ergert aan iemand? En dat je het liefst zo ver mogelijk bij hem uit de buurt zou blijven? Dat je je niet kunt voorstellen dat er mensen zijn die hem aardig vinden? En dan moet je ineens met hem gaan samenwerken. Jullie zijn allebei toegevoegd aan een nieuw projectteam, waardoor je wekelijks met hem geconfronteerd zult worden. Je gruwt alleen al bij de gedachte. Dus ga je de strijd aan. Met jezelf. Want je weet dat je anderen …

De kunst van zelfanalyse (8): Het nut van dubbele agenda’s Stel je raakt met één bepaalde collega steevast in verhitte discussies verzeild, en vrijwel iedere keer gaat het een kant op die jij niet wilt. Op de een of andere manier lukt het je nooit om eruit te halen wat jij nodig hebt. Dan is het tijd voor zelfanalyse. Neem de meest recente of de meest vervelende discussie in gedachten en loop deze in chronologische volgorde na, bij voorkeur op papier. Weet je nog wat je wilde bereiken met het gesprek? Wilde je echt alleen dit doel bereiken, of zat er …

De kunst van zelfanalyse(7): Maak eens een ander verhaal Stel je bent verwikkeld in een heftige discussie over een voor jou belangrijk onderwerp. Jullie willen allebei gelijk hebben maar het lukt niet om de ander te overtuigen. Je gaat in een ruzieachtige sfeer uit elkaar, zonder een bevredigend resultaat. Achteraf denk je na over het gesprek en vraagt je af waar en waarom het mis ging. En ineens weet je het: dat kwam doordat je gesprekspartner een pijnlijke opmerking maakte. Je bent er nog boos over en voelt je woede groeien naarmate je er langer bij stilstaat. In zo’n situatie …

De kunst van zelfanalyse(6):  Emoties hebben in plaats van zijn Stel je leidinggevende roept je bij zich. Zij heeft gehoord dat je niet altijd even adequaat reageert op de vragen van een van je teamleden en ze wil weten wat je daaraan denkt te gaan doen. Verontwaardigd bespreek je het ’s avonds thuis met je partner. Nee, je kunt je zo geen vragen herinneren maar wel het gevoel dat ze oproepen: irritatie. En die kan heel lang blijven hangen, zeg je boos. Je zou willen dat je anders kon reageren. Je zou je collega willen aanspreken op zijn manier van …

De kunst van zelfanalyse (5) :  Mindful luisteren Je hebt een leuke vriendengroep, maar er zit echter een persoon bij die wat minder tactisch is. Hij doet soms uitspraken die vaak als grap verkleed, maar die jou enorm raken. Iedereen moet erom lachen, maar jij wordt er verdrietig van, of boos. Je zou hem willen vragen niet meer zulke opmerkingen te maken, maar hij zal niet snappen waar jij je druk om maakt. Het is toch maar een grapje? Probeer dan eens stil te staan bij de pijn die steeds weer opgeroepen wordt door zijn opmerkingen. Wat voel je? Is …

De kunst van zelfanalyse(4):  Anna en miscommunicatie Heb jij dat ook wel eens, dat iemand je verkeerd begrijpt? Dat je meent overduidelijk te communiceren maar dat iemand het toch anders opvat? Overigens zonder dat jullie beiden het in eerste instantie doorhebben? Of het omgekeerde, je meent te begrijpen wat iemand bedoelt maar bij nader inzien zit je er toch helemaal, of een beetje, naast. Herken je dat? Mensen hangen van vanzelfsprekendheden aan elkaar. Wat voor jou vanzelfsprekend is, hoef je niet te checken. Toch? Anders spreekt het niet vanzelf natuurlijk. Maar wat voor mij logisch is, hoeft dat voor jou …

De kunst van zelfanalyse (3):  Het zaadje en het brein. Stel je hebt een collega die zich neerbuigend uitlaat over jou, alsof jouw werk niet zo waardevol is als dat van hem of haar. Hoewel je weet dat het niet zo is, ga je op een gegeven moment toch aan jezelf en aan je eigen werk twijfelen. Je zoekt bevestiging bij collega’s, maar zij blijken niet in staat jou te overtuigen van het tegendeel. Het zaadje van de twijfel is gezaaid en heeft in jou een vruchtbare voedingsbodem gevonden. Kijk op zo’n moment eens naar jezelf. Hoe komt het dat …

De kunst van zelfanalyse (2):  De vinger en de angel. Stel je hebt een collega die regelmatig een ogenschijnlijk neutrale opmerking maakt, terwijl ondertussen de kritiek eraf druipt. Wat hij zegt, heeft een dubbele bodem. Als je sec naar de woorden kijkt, bijvoorbeeld ‘Dat zou ik anders doen’, is er niets aan de hand, maar de intonatie kan dusdanig zijn dat je het als belerend ervaart. Alsof je als een kind wordt toegesproken door een kritische ouder met opgeheven vinger. Kijk in zo’n situatie eens naar jezelf te kijken. Wat gebeurt er in feite? Hoor je vooral de ondertoon, de …

De kunst van zelfanalyse (1): Vragen staat vrij. Stel je hebt een collega die je geregeld het bloed onder de nagels vandaan haalt. Of een buurman/vrouw, of een (stief)kind, het kan allemaal. Je zou willen dat je daar adequater op kon reageren. Je zou de ander lik op stuk willen geven, maar dat is je tot nu toe nooit gelukt. Je zult je er waarschijnlijk bij neer moeten leggen, en leren ermee om te gaan. Hoe doe je dat? Door vragen te stellen. Nee, niet aan de bewuste persoon, maar aan jezelf: daar is namelijk de meeste winst te behalen. …